Alemi Yok
İş tanımlarınızı Çöpe Atın !

Deneyimim boyunca bir çok defa karşılaştığım üzere, Türk yöneticileri çalışanlarının “İş Tanımlarını” yazdırmaya pek düşkündürdüler.

“Herkesin yapacağı işi tam ve kesin olarak tanımlarsak yüksek verimliliğe ulaşırız”

inancı hakim düşünceydi. Çalışanları işlerini ezberleyen ve hatasız şekilde yapan robotlara dönüştürmenin iyi bir fikir olduğuna inanılırdı. Eh, geçmişteki kapalı ekonomiler düşünüldüğünde sanırım haklıydılar da.
Bugünün hiper-rekabetçi iş dünyasında ise bu inancın temellerinden sarsılmakta olduğunu görüyoruz. İnanılmaz derecede hızla değişen iş ortamında “sabit” tanımlar ile hareket etmenin hem şirketlerin esnekliklerine darbe vurduğuna, hem de çalışanların yaratıcılığını baltaladığına inanıyorum. İnanmaktan da ötesi bu bunu somut olarak gözlemliyorum. Geçenlerde bir orta seviye yönetici gayet açık ve samimi bir şekilde fikir yaratmanın “iş tanımında” olmadığını belirtti. Performans göstergeleri arasında da yaratıcılık yer almıyormuş!.. Daha önceki bazı benzer örnekleri hatırladıkça, iş tanımlarının “bazı” faydalarını kabul etmekle birlikte (kişinin minimumda yapacağı işleri tanımlamak gibi) temelde onları çöpe atmanın işletmeler açısından daha hayırlı olacağına inancım gittikçe güçleniyor açıkçası.
Esnekliğin, yaratıcılığın ve inisiyatif almanın asıl geçer akçeler olduğu günümüzde, iş yerlerinde robotlar yaratmaya odaklanmış yönetim tekniklerinin radikal bir şekilde terkedildiğini görmek istiyorum, siz ne dersiniz bu konuda?